The pearl of Africa
Door: Simone Willems
Blijf op de hoogte en volg Simone
17 Oktober 2015 | Oeganda, Kumi
Hallo allemaal!
Afgelopen weekend hebben we doorgebracht in Jinja. Met een vier uur durende rit vertrokken we vol goede moed. (lees: opgevouwen met je benen onder de stoel voor je, met minimaal 10 personen meer dan dat er zit plekken zijn, vergezelt door een weeïge lucht - Oegandezen kennen het concept deodorant niet geloof ik -, en met een beetje gelukkig wat dieren naast je. Geen pretje, wel een ervaring). We stopten in Mbale voor delicious westers voedsel en cappuccino en Marijke kocht er een fancy Oegandese smartphone omdat haar vorige het heeft begeven in deze tropische sferen.
Eenmaal aangekomen bij ons hostel was alle sores van de heenweg al gauw vergeten. Het uitzicht over de Nijl was prachtig. Er was een gezellige bar en al gauw zaten we te genieten van het moois onder het genot van een Nile Special. In de bomen waren aapjes aan het klimmen en spelen. Als je de trappen afliep naar beneden kwam je halverwege bij de 'showers met view', met warm water!
Zaterdag hebben we geraft en dat was heel vet! Wel een contactlens armer en een bijna dood ervaring rijker, maar het was supergaaf. Er waren een stuk of 8 grade 5 watervallen en omdat we hadden gekozen voor 'hard core' wisten we dat de kans dat we gingen omslaan aanzienlijk was. In een waterval die de twijfelachtige naam 'de wasmachine' had (je had ook 'hypoxia'... Nog erger) sloeg het noodlot toe. We sloegen om en toen merkte je pas hoe krachtig het water eigenlijk is. Niet wetend wat onder en boven was, overspoeld door de ene naar de andere golf, m'n vertrouwen in het zwemvest gegooid en even later kwam ik weer boven. Ik zag niemand meer. En dat klopt wel, want ik was een lens verloren (...). Door een ander bootje werd ik opgepikt en gelukkig werden we gauw weer herenigd. Toch wat geschrokken van de hevigheid van het omslaan besloten we 'medium' verder te gaan. Als afsluiter gingen we barbecueën. Al met al was het een supergave dag. Alles is vastgelegd op de gopro.... Dus wie van (leed)vermaak houdt ;)!
Na het geweldige weekend begon het echt leven weer. Maandag heb ik op OK meegekeken met de gynaecoloog. De eerste patiënt kreeg een keizersnede, de tweede was een niet vorderende bevalling, maar na een knip werd er een prachtig jochie geboren. De laatste patiënt onderging een zuigcurretage i.v.m. een miskraam. Vrouwen ondergaan alles zonder een kik te geven. Er is weinig emotie, ook weinig blijdschap na de geboorte van een kindje. Een groot verschil met Nederland. Alle omstandigheden op OK zijn anders. Ben ik in Nederland als de dood het steriele veld onsteriel te maken, lijkt er hier nauwelijks sprake van een steriel werkveld. De mondkapjes en haarnetjes zijn van stof en worden gewassen. Een stoffige ventilator doet dienst als airco....
Deze week ben ik veel op de nutrition unit geweest. Naast het uitdelen van voeding en het maken van pap is het ook erg leuk om met deze kleine kindjes te knuffelen. Ze beginnen je nu ook te herkennen en dat is leuk! We zijn deze week ook naar een traditional healer geweest. Na een avontuurlijke rit op de boda kwamen we bij deze dame op leeftijd aan. Voor haar lag een berg groene bladeren, takjes, wortels... Ik vond het verdacht veel lijken op de groenten die wij thuis in de ijskast hebben liggen. Maar deze groenten, die je in sommige gevallen moest drinken als thee, hadden helende krachten. Voor een slangenbeet, voor buikpijn, voor gewrichtsklachten, voor elk was er wat wils. Ze had zelfs een soort liefdeselixer er liggen, dat je dan in iemands badwater moest doen. Ofzoiets. (Welk bad?). Het was leuk om eens een keer gezien te hebben!
Deze week ben ik met Vonne mee geweest op een grote outreach, 2 uur rijden vanaf hier. Op locatie werd een tent opgezet en iedereen nam z'n positie in. Er was een post waar bloedonderzoek werd gedaan, een soort apotheekje werd opgezet, een tafeltje waar mensen zich konden inschrijven. De nutrition unit bracht gewicht, lengte en armomtrek in kaart en gaf adviezen over gezond eten. De oogarts zat verderop in een hutje en er was een post waar ouders met geretardeerde kinderen informatie konden krijgen. Wij hebben met name bloedonderzoek gedaan. Wat improviseren met een omgeknoopte handschoen als stuwband voor de venapunctie, maar al met al hebben we zon 200 mensen, waarvan met name kinderen gescreend. Nu kwamen de Disney stickers goed van pas! Het was een hele leuke dag! Mooi om te zien wat je met elkaar in zo'n dag kunt bereiken.
Ps.
1. De stroom en het water zijn nog niet uitgevallen deze week, afkloppen!
2. Dan was er nog die Vleermuis die Henriks kamer teisterde. Gelukkig heeft Carol hem eigenhandig met de bezem het huis uitgejaagd.
Is het erg koud in Nederland? Liefs!
Afgelopen weekend hebben we doorgebracht in Jinja. Met een vier uur durende rit vertrokken we vol goede moed. (lees: opgevouwen met je benen onder de stoel voor je, met minimaal 10 personen meer dan dat er zit plekken zijn, vergezelt door een weeïge lucht - Oegandezen kennen het concept deodorant niet geloof ik -, en met een beetje gelukkig wat dieren naast je. Geen pretje, wel een ervaring). We stopten in Mbale voor delicious westers voedsel en cappuccino en Marijke kocht er een fancy Oegandese smartphone omdat haar vorige het heeft begeven in deze tropische sferen.
Eenmaal aangekomen bij ons hostel was alle sores van de heenweg al gauw vergeten. Het uitzicht over de Nijl was prachtig. Er was een gezellige bar en al gauw zaten we te genieten van het moois onder het genot van een Nile Special. In de bomen waren aapjes aan het klimmen en spelen. Als je de trappen afliep naar beneden kwam je halverwege bij de 'showers met view', met warm water!
Zaterdag hebben we geraft en dat was heel vet! Wel een contactlens armer en een bijna dood ervaring rijker, maar het was supergaaf. Er waren een stuk of 8 grade 5 watervallen en omdat we hadden gekozen voor 'hard core' wisten we dat de kans dat we gingen omslaan aanzienlijk was. In een waterval die de twijfelachtige naam 'de wasmachine' had (je had ook 'hypoxia'... Nog erger) sloeg het noodlot toe. We sloegen om en toen merkte je pas hoe krachtig het water eigenlijk is. Niet wetend wat onder en boven was, overspoeld door de ene naar de andere golf, m'n vertrouwen in het zwemvest gegooid en even later kwam ik weer boven. Ik zag niemand meer. En dat klopt wel, want ik was een lens verloren (...). Door een ander bootje werd ik opgepikt en gelukkig werden we gauw weer herenigd. Toch wat geschrokken van de hevigheid van het omslaan besloten we 'medium' verder te gaan. Als afsluiter gingen we barbecueën. Al met al was het een supergave dag. Alles is vastgelegd op de gopro.... Dus wie van (leed)vermaak houdt ;)!
Na het geweldige weekend begon het echt leven weer. Maandag heb ik op OK meegekeken met de gynaecoloog. De eerste patiënt kreeg een keizersnede, de tweede was een niet vorderende bevalling, maar na een knip werd er een prachtig jochie geboren. De laatste patiënt onderging een zuigcurretage i.v.m. een miskraam. Vrouwen ondergaan alles zonder een kik te geven. Er is weinig emotie, ook weinig blijdschap na de geboorte van een kindje. Een groot verschil met Nederland. Alle omstandigheden op OK zijn anders. Ben ik in Nederland als de dood het steriele veld onsteriel te maken, lijkt er hier nauwelijks sprake van een steriel werkveld. De mondkapjes en haarnetjes zijn van stof en worden gewassen. Een stoffige ventilator doet dienst als airco....
Deze week ben ik veel op de nutrition unit geweest. Naast het uitdelen van voeding en het maken van pap is het ook erg leuk om met deze kleine kindjes te knuffelen. Ze beginnen je nu ook te herkennen en dat is leuk! We zijn deze week ook naar een traditional healer geweest. Na een avontuurlijke rit op de boda kwamen we bij deze dame op leeftijd aan. Voor haar lag een berg groene bladeren, takjes, wortels... Ik vond het verdacht veel lijken op de groenten die wij thuis in de ijskast hebben liggen. Maar deze groenten, die je in sommige gevallen moest drinken als thee, hadden helende krachten. Voor een slangenbeet, voor buikpijn, voor gewrichtsklachten, voor elk was er wat wils. Ze had zelfs een soort liefdeselixer er liggen, dat je dan in iemands badwater moest doen. Ofzoiets. (Welk bad?). Het was leuk om eens een keer gezien te hebben!
Deze week ben ik met Vonne mee geweest op een grote outreach, 2 uur rijden vanaf hier. Op locatie werd een tent opgezet en iedereen nam z'n positie in. Er was een post waar bloedonderzoek werd gedaan, een soort apotheekje werd opgezet, een tafeltje waar mensen zich konden inschrijven. De nutrition unit bracht gewicht, lengte en armomtrek in kaart en gaf adviezen over gezond eten. De oogarts zat verderop in een hutje en er was een post waar ouders met geretardeerde kinderen informatie konden krijgen. Wij hebben met name bloedonderzoek gedaan. Wat improviseren met een omgeknoopte handschoen als stuwband voor de venapunctie, maar al met al hebben we zon 200 mensen, waarvan met name kinderen gescreend. Nu kwamen de Disney stickers goed van pas! Het was een hele leuke dag! Mooi om te zien wat je met elkaar in zo'n dag kunt bereiken.
Ps.
1. De stroom en het water zijn nog niet uitgevallen deze week, afkloppen!
2. Dan was er nog die Vleermuis die Henriks kamer teisterde. Gelukkig heeft Carol hem eigenhandig met de bezem het huis uitgejaagd.
Is het erg koud in Nederland? Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
